نینجای میمون

یکی از زنده ترین افسانه ها در این زمینه داستان ساروتوبی ساسوکه(الگوی خودمه ها)بود.این نینجا که نامش به معنی پرش میمون بود،به خاطر مهارت های آکروباتیک میمون وار خود و قدرت و خوشونتی که در جنگهای تن به تن داشت زبانزد همه بود.
ساروتوبی به دلیل انعطاف بدنی زیادی که داشت می توانست اعمال خارق العاده ای را به هنگام دویدن پریدن و بالا رفتن از درخت به نمایش گذارد که این حرکات تنها از میمون ها ساخته است.
او برای انجام این اعمال شگفت آور سالیام متمادی با جدیت به تمرین پرداخته بود و از لحاظ بدنی از بسیاری نینجا های دیگر برتر بود.
نقل شده که او به تقلید از حیوانات از درختان آویزان میشد تاب میخورد و حتی همان جا زندگی میکرد.

نتیجه همه این تمرینات برای ساروتوبی برخوردار شدن از چنان چالاکی و انعطافی بود که در جنگ تن به تن هیچ کس خیال دستگیری اورا هم به خود راه نمی داد.می گویند ساروتوبی می توانست از برابر تیغه چابکترینشمشیر بازان نیز جا خالی کند یا دربرابر آن بالا بپرد یا در زیر لبه برنده آن قوس کند روندی که حریف را به سر حد جنون و درماندگی کامل میکشاند و سپس با خنده و جست و خیز کنان از جلوی چشم حریف ناپدید می شود.

با وجود این یکی از جنبه های مهم اعمال نینجا کیفیت وفاداری و چگونگی تصمیماتش در خدمتگذاری به ارباب بود.روزی اربابِ ساروتوبی که در قلعه بسیار بزرگی زندگی می کرد او را برای زیر نظر گرفتن شوگان به ماموریت می فرستد. در این زمان اربابِ ساروتوبی و همراهانش شورش هایی بر ضد شوگان که نیرو هایخود را برای انهدام یاغیان فرا خوانده بود ترتیب داده بود.
ساروتوبی به هر صورت توانست با موفقیت راهی برای ورود به اقامتگاه شوگان پیدا کند و حقیقتا به استراق سمع نقشه های محرمانه ای که بین سردمداران نظامی در جریان بود بپردازد. اما هنگامی که ساروتوبی تصمیم دارد از منطقه شوگان بگریزد توسط محافظانی که از سران نظامی مراقبت می کردند شناسایی شده و تحت تعقیب قرار می گیرد.

ساروتوبی که قبلا هم در چنین موقعیت هایی قرار گرفته بود با اطمینان و اعتماد به نفس کامل اقدام به فرار میکند و محافظان را پشت سر میگذارد. اوبه روی تخته پرشی که آن را قبلا در کنار دیوار باغ جلوی مدخل اقامتگاه شوگان پنهان کرده بود می پرد و به سرعت از روی دیوار به سمت دیگر جست میزند اما درست در همان جا روی تله بزرگی می افتد و به محض نزدیک شدن جنگجویان شوگان ساروتوبی با استفاده از شمشیر مچ پای خود را که در تله گیر کرده بود درست از بالای قوزک قطع میکند سپس با ریسمانی آن را میبندد و لنگان لنگان راه می افتد .
ساروتوبی در حالی که روی یک پا ایستاده بود با فریاد تعقیب کننده ها را به مبارزه می طلبد و در همین حال با فرو کردن نوک شمشیر به گردن خود و بریدن شاهرگش به زندگی خود خاتمه می دهد.
در این هنگام محافظان شوگان که از ناتوانی خود برای زنده دستگیر کردن ساروتوبی به شدت عصبانی بودند با گستاخی تمام جسد اورا به خندق می اندازند و بدین سان بدن بی جان اورا نابود می کنند.

منبع : کتاب نین جوتسو هنر نامرئی شدن